بررسی میزان شیوع عفونت های قارچی سیستمیک در سه بیمارستان آموزشی و درمانی کرمان

سابقه و هدف: عفونت های قارچی سیستمیک، می تواند طیف وسیعی از اختلالات اندامی و احشایی را به همراه داشته باشند. در این مطالعه به بررسی میزان شیوع عفونت های قارچی سیستمیک در بیماران بستری در بیمارستان های آموزشی کرمان به مدت 6 ماه (از اوایل مهر تا اواخر اسفند ماه 1390) پرداخته شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی بر روی 104 نمونه مشکوک به عفونت قارچی سیستمیک از بیماران بستری صورت گرفت. از نمونه ها به طور هم زمان لام مستقیم و کشت جهت مشاهده عناصر قارچی صورت گرفت. نتایج حاصل از بررسی های اندوسکپی و رادیولوژی از دستگاه گوارش و بافت ریه نیز در شناسایی عامل قارچی مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: 74 (1/71 درصد) بیمار بستری، دچار عفونت قارچی سیستمک بودند. 3 مورد (9/2 درصد) عفونت درماتوفیتی و 27 مورد (26 درصد) از نظر عدم مشاهده ی عناصر قارچی، منفی گزارش شد. نمونه خون با 49 مورد بیشترین نمونه درگیر در عفونت قارچی سیستمیک، شناخته شد. عوامل قارچی مسبب اصلی این نوع عفونت، جنس کاندیدا، ساپروفیت و زیگومیست ها گزارش شد. استنتاج: نتایج آماری حاصل از این مطالعه، نشان می دهد که همچنان در بین بیماران بستری و مستعد، عفونت های قارچی سیستمیک می تواند یکی از معضلات مهم در دوره درمان بیماران در بیمارستان ها، باشند.